English (scroll naar beneden voor de nederlandse versie):
This is a message to the church, the western church to be exact. A message that God put on my heart to share for a while now.
In Matthew 28:18-20 we read the great commission. We read that Jesus sends out the disciples to go out and make disciples and to baptize them and to teach them. But was this message only written to the disciples standing before Jesus?
I’ve heard people say before that this was only meant for the disciples, but does that mean we also don’t have to take care of God’s creation because in the Bible He only told Adam and Eve they had to?
In the scripture I mentioned Jesus says: ‘And behold, I am with you, to the end of the age.’ (ESV) In the King James version it says: ‘I am with you alway, even unto the end of the world.’ Jesus knew the end was not for a long time and so I truly believe that this was not only the commission of the eleven but the commission of the church, the church is everyone who believed then and now and in the time in between and the time to come.
It makes me sad to see that we as a church often don’t take opportunities to share our testimony or to share love. If I look at myself I am most of the time too shy, scared or proud. Mainly too proud. Cause I am the ‘good’ christian so I know I am going to heaven and they ‘refuse’ God even though they might have never heard (the truth) about Him. I wanna keep God to myself sometimes, maybe because I think he’ll be too busy for me when everyone comes home to Him and wants a relationship with Him. So I am prideful in two ways, I want to be better and think I’m better, and I think I know better than God by saying He is not telling the truth when He says He’ll never leave nor forsake me.
It makes me sad that we as a church don’t reach out enough, that we are too busy, too prideful, too lazy, to go out in our free time or not want to make time to go out and share the Gospel with those who need it the most, or to testify of Him at the place where we are! This can be work, school, public transportation, anywhere! But we put on our headphones and close off the world around us, trying to worship a God we are not obeying.
Can we all please ask God to show us His will and His way, to show us how He loves those people, His children! He wants them to come home and we are keeping them from coming to their Father because we are too lazy, busy or proud! He is crying everytime someone rejects Him and partying everytime someone says yes to Him!
Can we all please rise up as a church, to go outside our walls together and tell God’s children that their Father wants a relationship with them? I hope your answer is yes.
Nederlands:
Dit is een boodschap voor de kerk, de westerse kerk om precies te zijn. Een boodschap die God al een tijdje om mijn hart heeft gegeven om te delen.
In Mattheüs 28:18-20 lezen we de opdracht die Jezus de discipelen gaf. De opdracht om discipelen te maken en ze te dopen en ze te onderwijzen. Maar was deze opdracht alleen voor de discipelen?
Ik heb mensen wel eens horen zeggen dat deze opdracht alleen voor de discipelen was, maar betekend dit ook dat we geen zorg hoeven te dragen voor de schepping omdat God alleen Adam en Eva de opdracht heeft gegeven dit te doen?
In het bijbel gedeelte wat ik net aanhaalde staat: : ‘en vergeet dit niet; ik ben altijd bij u, tot het einde van de tijd.’ Jezus wist dat het einde nog lang niet zou komen, hierdoor geloof ik dat deze opdracht niet alleen voor de elf was maar voor de kerk, de kerk is iedereen die toen geloofde maar ook nu, iedereen in de tijd er tussen en de tijd die nog gaat komen. Het doet me wat dat we als de kerk vaak onze kansen niet pakken om onze getuigenis te vertellen, of Zijn liefde te laten zien. Als ik naar mezelf kijk zie ik dat ik vaak te verlegen, bang of trots ben. Vooral te trots. Want ik ben de ‘goede’ christen en dus weet ik dat ik naar de hemel ga en zij ‘wijzen God af’ ook al hebben ze misschien nog nooit (de waarheid) van God gehoord. Soms wil ik God lieve voor mijzelf houden, misschien omdat ik het gevoel heb dat Hij het dan te druk voor mij zal hebben als iedereen naar Hem zal keren. Ik ben trots op twee manieren, ik wil beter zijn en voel me beter dan anderen, en ik zeg dat ik het beter weet dan God omdat ik zeg dat Hij niet de waarheid spreekt als Hij zegt dat Hij mij nooit zal verlaten.
Het doet me pijn om te zien dat wij als kerk niet genoeg naar anderen toe gaan, dat we te druk zijn, te trots of te lui om uit te reiken naar anderen in onze vrije tijd of dat we gewoon geen tijd willen maken om het evangelie te vertellen aan de mensen die het het meeste nodig hebben of om te getuigen van Hem op de plek waar we zijn! Dat kan op werk zijn, op school, in de bus of trein, waar dan ook! Maar we doen onze oortjes in, sluiten ons af van de wereld, terwijl we proberen God te aanbidden terwijl we Hem niet willen gehoorzamen.
Kunnen we allemaal alstublieft aan God vragen om ons te laten zien wat Zijn wil en Zijn weg is, om ons te laten zien hoeveel Hij van deze mensen houdt, van Zijn kinderen! Hij wil dat ze bij Hem thuis komen en wij staan hen in de weg, wij zorgen ervoor dat zij niet bij hun Vader kunnen komen omdat we te lui, druk of trots zijn! Hij huilt elke keer als iemand zich van Hem af keert en Hij viert feest elke keer als iemand ja tegen Hem zegt!
Kunnen we samen alstublieft opstaan als kerk, buiten onze veilige muren treden en God’s kinderen vertellen dat hen Vader een relatie met ze wil?! Ik hoop dat u ja zegt.
Can we all please rise up as a church, to go outside our walls together and tell God’s children that their Father wants a relationship with them?! I hope your answer is yes.
Roofdier On The Road 